” Ik wil graag dat je nu even langs de röntgen gaat” zei de huisarts donderdagochtend 10 uur. Daar was je dan, na 15 jaar, bijna op dezelfde dag als bij Annemarie. Even een fotootje maken. Je zal denken waar gaat het over maar daar kom ik zo op terug. In juni van dit jaar
Een weekje zonder facebook, sociale media en email op de telefoon is er een van wennen, bijzondere ontdekkingen en diverse opmerkelijke gesprekken. De eerste dag was er een lichte vorm van paniek, ik moest alles verwijderen van de telefoon en wilde voor die tijd eerst nog wat gegevens opslaan. Het is dan toch erg verleidelijk
Ik ga even offline… Ik ben het een beetje zat dat ik dagelijks zo’n 2 uur bezig ben met sociale media. Maar geen tijd heb voor vrienden, boek lezen of painten. En wat doe je zoals op Facebook of sociale media… Niks.. Je leest de statussen van vrienden, leest een nieuws item en maakt je
Zoals een vriendin ooit zei: ” Tatoeages zijn een soort van therapie”. Nu was het moment, nu was er de juiste tekst en nu was er de juiste persoon.. Het idee: Het ontwerp Het resultaat Ben zo happy en zo emotioneel.. Tnx to the artist. XD
https://www.google.com/amp/s/exploringyourmind.com/nankurunaisa-key-to-everything/amp/ Het woord “Nankurunasia” is mijn favoriete woord. Dit woord komt uit het oude Japan. In principe had hij een betekenis die als volgt werd uitgedrukt: “Vergeet nooit wie je bent en leef vandaag en morgen, vergeet nooit te glimlachen, want zo verschrikkelijk als je dag kan worden herinnerd dat de zon je de
Na een weekje uitstel gaan we, herstel, ga ik aan een nieuwe ronde beginnen. Een nieuwe therapie in het omdenken, beter leren tijd indelen en een stukje verleden verwerken. Een lang traject dat weer zal vragen om veel tijd, geduld en energie. Het is onderdeel van het nieuwe ‘egocentrische’ Donnatijdperk,Me time. Ik heb al eens
Ps. Deze blog schreef ik om ooit/nooit te plaatsen want tja je zou er wel eens iemand mee voor ’t hoofd kunnen stoten. Maar nog altijd is het realiteit, je voelt je ellendig en eenzaam, je lijf laat je in de steek, je geest dwaalt van je weg en de mensen om je heen lopen
Ben er snel weer met nieuwe blogs. Was even druk met XD
Na een kort proefritje in de hal en enige nuttige tips hebben we de stroomvoorziening aangesloten en het monster aan de oplader geslingerd. De blauwe man maakt zich klaar voor vertrek. Nog een paar bemoedigende woorden, een handdruk en een glimlach daalt de blauwe man af met de lift. “Daar sta je dan monster” snauw
Vrijdagmorgen half 13, de deurbel gaat. Met een brok in mijn keel loop ik naar de intercom. Via de camera zie ik een man in een blauw pak staan. Even twijfel ik, slik de brok weg en pak de hoorn op. “Goede morgen, vierde etage.” “Ok” zegt een vriendelijke stem terug. Nog 1 minuut, denk