Ok dan….
We hebben er weer een…
Meralgia parestherica… of wel beknelde zenuw van de bovenbeen.
Wat een fijn gesprek met de neuroloog, vriendelijke dame, een goed gesprek. juiste vraagstelling en geen afwimpel gedrag. Duidelijke uitleg, oorzaak, gevolg, behandeling. De zenuwen die ik had voor wederom een nieuwe arts, en voor de “op een hoop schuif methode” was geheel onterecht. Hie fijn is dat.
Alleen de medicatie…..LYRICA 
Ik was er al bang voor, al meermalen was ik door andere specialisten gewezen op lyrica voor mijn zenuwaandoeningen, tot op heden had ik het nog kunnen afhouden. Nu kwam deze arts er ook mee.. De alternatieven zijn hetzelfde als bij mijn ACNES en LPHS injecties en of operaties die mogelijk niets uithalen. Er is geen andere medicatie mogelijk. Dus ja dubio..
Wik, weeg, wik, weeg.
Zoals het nu is houd ik het ook niet vol, misschien helpt het ook voor mijn andere zenuwpijnen, bijwerkingen zijn niet zo heftig als de pijn nu, afkickverschijnselen zijn miniem…. Hmmmmmmmm…..
Ok dan, ik wil het wel proberen. De arts mijn bezwaren uitgelegd en ze begreep het helemaal maar we gaan het langzaam opbouwen. Als ik toch twijfel of er niet happy van word dan stoppen we ermee. Ze belt mij over een week om te zien hoe of het gaat. In het ziekenhuis gelijk de medicatie opgehaald ( voor het geval ik me zou bedenken)
Na dit zeer fijne en verhelderende gesprek gingen we weer huiswaarts.
Eenmaal thuis begonnen aan mijn Lyrica avontuur. Deze blog schrijf ik dan ook onder invloed dus iedere fout kan ik wijten aan de Lyrica. Op het moment voel ik mij iet wat wazig, wollig, woopy in het hoofd. Misschien komt het ook door het goede gesprek. Laat ik het zo zeggen, qua pijn doet het nog niets (logisch duurt paar dagen) maar qua stemming is het 
XD
